بررسی علت فوت تعیین شده پس از انجام کالبد شکافی با علت فوت تعیین شده براساس پرونده بالینی

سابقه وهدف: تعیین علت فوت از مهم ترین تشخیص های صادرشده  از سوی پزشکان  است و دقت کافی نکردن  و رعایت نکردن  اصول علمی در صدور آن ها می تواند برای پزشکان مشکلات جدی قانونی به همراه داشته باشد.  بی توجهی به احتمال وجود مرگ ظاهری درتشخیص مرگ ضمن اینکه موجب بروزتعلل در اقدام های  احیای قلبی- ریوی خواهد شد، بلکه می تواند موجب شکایت اولیای دم ازپزشکان را فراهم  کرده و  آنان را با مشکلات جدی مواجه کند. این مطالعه می تواند در مقایسه علت فوت تعیین شده پس از کالبد شکافی درسالن تشریح پزشکی قانونی تهران با تعیین علت فوت  از سوی مراکز درمانی درسال1391را بررسی کند. روش بررسی: یک مطالعه مقطعی طراحی شد که ابزار گردآوری داده ها در آن مشتمل بر دو بخش بوده اند:  بخش اول، شامل اطلاعات کلینیکی موجود در پرونده 4641 فوتی ارجاع شده از مراکز درمانی به مرکز پزشک قانونی استان تهران و همچنین علت مرگ بر اساس نتایج برنامه آماری توصیفی ارائه شد. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: بیشترین میزان  ناهمخوانی به طور کلی در 8/31 درصد بود. درصد مشخص کننده علت فوت غیر همسان مربوط به متخصصان داخلی 47/. درصد وکم ترین درصد مشخص کننده علت فوت غیرهمسان مربوط به متخصصان جراحی اعصاب2 درصد  است.  ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی: تفاوت علت مرگ در دو روش زیاد بود.  براساس نتایج پیشنهاد  می شود که با توجه به آمار قابل ملاحظه تشخیص نادرست  فرآیندی طراحی  شود که پزشکان از نتایج کالبد گشایی و تعیین علت نهایی فوت بیماران خود اطلاع حاصل  کنند تا در صورت مواجهه با بیماران مشابه، تشخیص های بالینی صحیح تری داشته باشند.